Είναι λυπηρό το θέαμα που παρουσιάζει η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑ-ΣΟΚ, για να μη το χαρακτηρίσουμε κάπως αλλιώς ! Δυστυχώς, ο πρωθυπουργός και το κυβερνητικό του επιτελείο, έχουν πάρει την απόφαση, να υπηρετήσουν έως το τέλος, τις άνωθεν εντολές των δανειστών μας, έστω κι αν αυτό σημαίνει για τη χώρα και για το λαό μας, ότι δε θα έχουν ούτε παρόν, ούτε και μέλλον !!!
Η ανακοίνωση των νέων (τελικά αυτή η λέξη έχει χάσει τη σημασία της, αφού όλο «νέα» μέτρα έχουμε), εισπρακτικών μέτρων σε βάρος των μισθωτών και συνταξιούχων, επιφέρουν το τελικό κτύπημα σε ότι είχε απομείνει ως εισόδημα, από τη λαίλαπα του 1ου μνημονίου. Έχουμε φορολογικά μέτρα, που θυμίζουν εποχές τουρκοκρατίας, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, τον «κεφαλικό» φόρο που βάζει σε κάθε Έλληνα κι Ελληνίδα…με εξαίρεση τους μακροχρόνια ανέργους μέχρι την ηλικία των τριάντα χρονών (καλά αυτοί μας κοροϊδεύουν…λες κι ο μακροχρόνια άνεργος των 40 ή 50 ετών θα μπορεί να πληρώσει το χαράτσι που μας βάζουν) !!! Ταυτόχρονα, καλούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι, να σκύψουν κι άλλο το κεφάλι και να πουν -ενδεχομένως- κι ευχαριστώ, που η «φιλεύσπλαχνη» κυβέρνησή μας, δε προχωρά στο μαστίγωμά μας, καθώς διαπράξαμε το έγκλημα του να δουλεύουμε στο δημόσιο…μιλάμε οι κυβερνώντες μας (τώρα ποιοι κυβερνούν αυτό το τόπο είναι ένα άλλο μεγάλο ζήτημα), πρέπει να έχουν χάσει κάθε αίσθηση με την πραγματικότητα…αλλιώς δεν εξηγείται το πώς αποφασίζουν τι μέτρα θα λάβουν κι έναντι ποιον θα τα λάβουν. Πέρα, όμως, από τους κυβερνώντες μας, αυτοί που θα πρέπει άμεσα να συνέλθουν και να καταλάβουν το πού πορευόμαστε, είναι οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών μας οργανώσεων (τριτοβαθμίων, δευτεροβαθμίων και πρωτοβαθμίων συνδικαλιστικών οργανώσεων). Η ΑΔΕΔΥ, αλλά και οι δευτεροβάθμιες Ομοσπονδίες (όπως η δικιά μας της ΠΟΣΕ ΙΚΑ), οφείλουν να πάρουν άμεσες και ριζοσπαστικές αποφάσεις για τον αγώνα που θα πρέπει να κάνουμε, σε βάρος των κυβερνητικών παραλογισμών κι αυταρχικών συμπεριφορών. Δε μπορεί να αποτελεί άλλοθι αγώνα, η κήρυξη μιας 48ωρης απεργίας, αλλά να υπάρξει συνδυασμός, μαζί μ’ αυτή τη 48ωρη απεργία κι άλλων μορφών αγώνα, ώστε με την εντατικοποίηση των όποιων κινητοποιήσεών μας, να δείξουμε προς πάσα πλευρά και προς πάσα κατεύθυνση και κυρίως προς αυτή των ουσιαστικών κυβερνώντων μας (των τροϊκανών), ότι οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα, δε το βάζουμε κάτω και ούτε «παίζουμε» μαζί τους τις κουμπάρες, αλλά -αντιθέτως- το παλεύουμε μέχρι να δικαιωθούμε ! Έτσι, για παράδειγμα, στο χώρο του ΙΚΑ ΕΤΑΜ, θα μπορούσε η Ομοσπονδία μας, να προχωρήσει σε συγκεκριμένες δράσεις, όπως αυτή του αποκλεισμού του Περ/κού Υποκ/τος Συντάξεων ή του κτιρίου της πληροφορικής ή ακόμα και αυτό της Διοίκησης. Επίσης, μία μορφή δράσης, θα ήταν ο πενθήμερος αποκλεισμός του κτιρίου όπου κατοικοεδρεύει ο Υπουργός Εργασίας (και πρώην μεγαλοσυνδικαλιστής) κ. Κουτρουμάνης ! Πέρα από αυτές τις μορφές αντίδρασης, θα πρέπει να «τρέξει» άμεσα και η ενημέρωση της κοινής γνώμης, ώστε να μπορέσει να κατανοήσει κι αυτή, τους λόγους που μας εξαναγκάζουν να φτάσουμε σε τέτοιες μορφές αγώνα, που θα ταλαιπωρήσουν ως ένα βαθμό και τους απλούς συμπολίτες μας. Η ανάδειξη του προβλήματος της επιβίωσης των οικογενειών μας, κάτι που αναλογικά αντιμετωπίζουν όλοι οι εργαζόμενοι κι ανεξάρτητα από το αν είναι στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα, είναι βέβαιο ότι θα μας δώσει τουλάχιστον την ανοχή της κοινωνίας ! Επιτέλους, δε μπορούμε να σκύβουμε άλλο το κεφάλι, γιατί σε λίγο καιρό, αυτή η παθητικότητα θα θεωρηθεί στάση και τρόπος ζωής…κι αλίμονο μας, τότε, γιατί οι συνάδελφοί μας, θα έχουν κάθε δικαίωμα να μας πάρουν, όχι απλά και μόνο με τις μούντζες, αλλά και με τις πέτρες ακόμα !!!