1. Αρχική
  2. /
  3. Σύλλογοι - Μέλη
  4. /
  5. ΣΕ-ΙΚΑ Θεσσαλονίκης & Κεντρικής...
  6. /
  7. ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΤΗ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ...

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΤΗ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

seika kmΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ & ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ 

Αριστοτέλους 15 – Θεσσαλονίκη Τ.Κ 54624 

Τηλ. 2310 294715-Κιν. 6945254276  Φαξ  2310 294966

MAIL: [email protected]

 18 ΜΑΡΤΗ 2016

Συν/σες – φοι

Σας καλωσορίζουμε στην τακτική εκλογοαπολογιστική συνέλευση του συλλόγου μας σύμφωνα με το καταστατικό μας.
Πέρασαν τρία χρόνια από τον Φεβρουάριο του 2013 όταν με την ψήφο σας μας δώσατε την εντολή να διοικήσουμε το Σύλλογο και να σας εκπροσωπούμε συνδικαλιστικά. Βρεθήκαμε εδώ όχι γιατί το θέλησε η μοίρα αλλά γιατί μας εκλέξατε εσείς. Δεν είμαστε σε θέση εξουσίας αλλά σε πρώτη γραμμή ευθύνης.
Οι συνεχείς βίαιες αλλαγές του ασφαλιστικού οδήγησαν πολλά μέλη του αρχικού Δ.Σ. σε συνταξιοδότηση. Έτσι το Δ.Σ. άλλαξε μορφή και σύνθεση τέσσερις φορές κατά τη θητεία του.
Δυστυχώς όπως και το προηγούμενο Δ.Σ. έτσι και το τωρινό ήρθε αντιμέτωπο με πρωτόγνωρες καταστάσεις. Καταστάσεις που δεν μπορούσε κανένας μας ούτε να τις φανταστεί.
Δεν θα μακρηγορήσω, και θα παρακαλέσω και τους εκπροσώπους των παρατάξεων να πράξουν το ίδιο, γιατί σκοπός μας σήμερα είναι να δοθεί όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνος σε εσάς τους συν/φους-σες για να τοποθετηθείτε.
Θέλουμε πραγματικά την ενεργοποίηση όλων σας και την κατάθεση προτάσεων- θέσεων- απόψεων για μια άλλη μορφή συνδικαλιστικής πρακτικής και δράσης.
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία, στη χώρα που αποτελούσε καθήκον και υποχρέωση η συμμετοχή στην πολιτική ζωή, στη χώρα που υπήρξε το πρότυπο για όλους τους λαούς, συντελείται η πιο βάρβαρη επίθεση.
Όλες οι κυβερνήσεις, εδώ και 6 χρόνια, υπό την καθοδήγηση της Τρόικας, υποταγμένες στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου των κερδοσκόπων και των τραπεζιτών, εξαφανίζουν όλες τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα μας. Οι κυβερνήσεις αλλάζουν αλλά τα μνημόνια, αντίθετα με τις προεκλογικές δεσμεύσεις και εξαγγελίες, μένουν και σκληραίνουν. Υποκύπτουν. σε όλες τις απαιτήσεις των δανειστώ και μάλιστα υπουργός της σημερινής κυβέρνησης δεν δίστασε να δηλώσει, ότι ήταν <<τραγικό λάθος>> και <<δειλία>> των προηγούμενων κυβερνήσεων, που δεν εφάρμοσαν απαρέγκλιτα όλα τα μέτρα των προγενέστερων μνημονίων.
Βιώνουμε συνάδελφοι μια συνεχή ροή καταστάσεων που δεν μας αφήνουν ούτε να σκεφτούμε. Μέχρι να επεξεργαστούμε και να αντισταθούμε για κάποιο μέτρο εμφανίζεται κάτι καινούριο. Δεν σταματάνε σε τίποτα. Δεν ησυχάζουν. Είναι σαν τους βρικόλακες. Μας πίνουν το αίμα και κάθε φορά ζητάνε όλο και περισσότερο.
Κατά γενική ομολογία όλων των ακαδημαϊκών συνταγματολόγων έχει καταπατηθεί ακόμη και το ίδιο το Σύνταγμα. Παράδειγμα οι αποφάσεις που έχουν εκδοθεί από τον Άρειο Πάγο περί της αντισυνταγματικότητας των μειώσεων των συντάξεων.
Έρχεται το ασφαλιστικό. Ξεκίνησαν με το δεν θα κοπεί καμία σύνταξη, μετατράπηκε στο δεν θα κοπεί οριζόντια καμία σύνταξη, αργότερα έγινε δεν θα κοπεί καμία χαμηλή σύνταξη, τώρα φτάσαμε στο δεν θα κοπεί καμία πολύ-πολύ χαμηλή σύνταξη. Κι όμως η αλήθεια είναι ότι με έναν τρόπο οι συντάξεις θα ξανακοπούν. Τι θα γίνει; Όλοι διαφωνούν γι αυτά που είχαν συμφωνήσει. Θα έρθει το κουαρτέτο, θα απειλούν οι Ευρωπαίοι με GREXIT και θα λέμε πάλι είμαστε ευρωπαίοι, δεν μπορούμε να φύγουμε από την Ευρώπη, ας υποχωρήσουμε για άλλη μια φορά.
Οι εκάστοτε κυβερνώντες προσχηματικά ζητάνε να καταθέσουμε προτάσεις. Κατά καιρούς έχουν κατατεθεί προτάσεις και από τον Σύλλογο μας και από την ΠΟΣΕ και από την ΑΔΕΔΥ. Άλλωστε και τα κόμματα πριν γίνουν κυβέρνηση υιοθετούν αυτές τις προτάσεις.
Προτάσεις υπάρχουν ακόμη και από έγκριτους εργατολόγους και καθηγητές όπως π.χ. του Σάββα του Ρομπόλη, ο οποίος υποστηρίζει ότι αυτό το σχέδιο δεν εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού και ότι το φθινόπωρο του 2017 θα αναγκαστούμε να πάρουμε νέα μέτρα. Το έργο άλλωστε το έχουμε ξαναδεί, όταν το ασφαλιστικό <<λύθηκε>> με τους νόμους της Πετραλιά και των Λοβέρδου- Κουτρουμάνη.
Υπάρχει τελικά σήμερα στη χώρα εθνική κυριαρχία- πραγματική δημοκρατία ή έχουμε μετατραπεί σε ιδιόρρυθμη επαρχία της ΕΕ, που φορτώνεται συνέχεια με ένα ασήκωτο οικονομικό βάρος. Η συνεχής περικοπή κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, οδήγησε σε ελεύθερη πτώση του βιοτικού μας επιπέδου, η ανεργία καλπάζει, οι συντάξεις επιδοματοποιούνται, τα ύψιστα αγαθά, παιδεία και υγεία διαλύονται. Με λίγα λόγια οδήγησε σε οριστική κατάργηση του κοινωνικού κράτους.
Κάθε φορά που γίνεται εκταμίευση δόσης, δηλώνουν ότι αυτό θα είναι το τελευταίο πακέτο μέτρων, γιατί δεν αντέχει άλλο η χώρα αλλά κάθε φορά έρχονται νέα μέτρα. Μέτρα που δεν θεραπεύουν τις πληγές της κρίσης αλλά οδηγούν στην έμμεση ευθανασία.
Αντέχει η ελληνική κοινωνία άλλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις με ταυτόχρονη αύξηση του κόστους των κοινωνικών αγαθών;
Αντέχει η ελληνική κοινωνία την περαιτέρω αύξηση της ανεργίας, που πλήττει κυρίως τις παραγωγικές ηλικίες και τους νέους και τους οδηγεί μοιραία στην μετανάστευση; Ποια χώρα συνάδελφοι μπορεί να έχει μέλλον χωρίς τους νέους της;
Αντέχει η ελληνική κοινωνία την φτώχεια και την εξαθλίωση, την επιβίωση ενός όλο και μεγαλύτερου ποσοστού της με συσσίτια και με αμοιβές μειωμένης απασχόλησης; Η απάντηση είναι ΟΧΙ.
Είμαστε αυτοί που το γνωρίζουμε καλύτερα ως εργαζόμενοι στο μεγαλύτερο ασφαλιστικό φορέα της χώρας που όπως φαίνεται σε μικρό χρονικό διάστημα θα είναι και ο μοναδικός. Ένα ασφαλιστικό σύστημα όπου τα αποθεματικά του έχουν λεηλατηθεί δεν μπορεί να είναι βιώσιμο, (χρηματιστήριο- δομημένα ομόλογα- ΡSΙ κλπ) ούτε να έχει μέλλον με τις παρούσες συνθήκες.
Η κοινωνική ασφάλιση αποτελεί δημόσιο κοινωνικό αγαθό που η πολιτεία οφείλει να διασφαλίσει για κάθε πολίτη. Είναι υποχρεωμένη να εγγυάται την βιωσιμότητα της μέσω εξεύρεσης πόρων για την πραγματική στήριξη της.
Όταν για δεκαετίες η φοροκλοπή και η εισφοροδιαφυγή επιτρέπονταν από τους κυβερνόντες να παραμένουν εθνικά σπόρ, δεν φταίνε οι εργαζόμενοι. Πως δημιουργήθηκαν όλα αυτά τα χρέη; Ποιος με χαριστικές πράξεις και ρυθμίσεις για λίγους και εκλεκτούς, αλλά με υψηλή έμμεση φορολογία που πλήττει μόνο τους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους, δημιούργησε αυτή την κατάσταση;
Έγινε όλο αυτό το διάστημα καμία πραγματική προσπάθεια για να πληρώσουν τα βάρη αυτοί που τα δημιούργησαν; Τι έγινε με τη λίστα ΛΑΓΚΑΡΤ; Μόνο ο Παπασταύρου ήταν σε αυτήν; Κάθε μέρα κυκλοφορεί και μία λίστα. Που είναι τα αποτελέσματα των ελέγχων;
Όμως συνάδελφοι το σχέδιο είναι ένα. Να προχωρήσουν στην «βουλγαροποίηση» των αμοιβών μας και στην <<κινεζοποίηση>> της ζωής μας ώστε μετά ανενόχλητοι να ορμίσουν για το μεγάλο πλιάτσικο που αποκαλούν «αποκρατικοποιήσεις». Να ιδιωτικοποιήσουν σε εξευτελιστικές τιμές όλο τον πλούτο της χώρας και τις κρατικές επιχειρήσεις χωρίς κανένα βάρος. (βάρος γι’ αυτούς είναι οι εργαζόμενοι) Παράδειγμα η Ιρλανδία, όπου το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε στο 9,5% μετά από επενδύσεις αμερικανών επενδυτών, αλλά αυξήθηκε κατακόρυφα το ποσοστό των οικογενειών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Έχουμε φτάσει σε σημείο να θεωρούμαστε προνομιούχοι επειδή έχουμε δουλειά και να μην αντιδρούμε όταν οι περικοπές στον μισθό ξεπέρασαν και το 40%
Δυστυχώς η οικονομική κρίση επέφερε και άλλα δεινά, έφερε, κρίση αξιών, κοινωνική κρίση, πολιτική κρίση και συνδικαλιστική κρίση,
Δεν υπάρχουν πολιτικοί να εμπνεύσουν το λαό και να πάνε την χώρα μπροστά.
Δεν υπάρχουν και συνδικαλιστές που να εμπνεύσουν τον δοκιμασμένο λαό(συνταξιούχους, άνεργους, εργαζόμενους) για να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει όχι κάτι καινούργιο αλλά να υπερασπισθεί αυτά που του έχουν απομείνει.
Σε κάθε συνάντηση μαζί σας θέτουμε τον προβληματισμό μας για την μορφή των αγωνιστικών κινητοποιήσεων στις οποίες θα μπορούσαμε να αντεπεξέλθουμε.
Γιατί πλέον
Οι απεργίες δεν αντέχονται οικονομικά.
Τα απογευματινά συλλαλητήρια των αγανακτισμένων ξεφούσκωσαν.
Οι συνάδελφοι δεν έχουν κουράγιο ούτε να διαδηλώσουν.
Φτάσαμε σε σημείο να λέμε ότι μας ψεκάζουν. Ίσως φταίει η έλλειψη ιδανικών, ίσως φταίει ότι έχουμε ακόμα πολλά. Μάλλον πρέπει να φτάσουμε πιο κάτω για να αναγκαστούμε να ξεσηκωθούμε ξανά και να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα.
Οι Έλληνες δεν είναι λαός τεμπέληδων και διεφθαρμένων. Είναι εργατικός λαός. Επί χρόνια παράγουν πλούτο και αποταμιεύουν. Για αυτό αντέχουμε ακόμα. Οι Έλληνες στο εξωτερικό διακρίνονται και στο εσωτερικό πάσχουν. Ως Έλληνες πολίτες λοιπόν έχουμε αξιοπρέπεια και πρέπει να την αναδείξουμε.
Πρέπει όμως να καταλάβουμε ότι αυτοί είναι αποφασισμένοι, και πρέπει και εμείς να δείξουμε αποφασισμένοι και παθιασμένοι να ανατρέψουμε τέτοιου είδους πολιτικές. Πρέπει να πάψουμε να υποχωρούμε για να μη χάσουμε την χώρα, να μη χάσουμε τους νέους και να αναζητήσουμε την χαμένη ελπίδα. Αν δεν αγωνιστείς γι αυτά που έχεις μην κλαίς γι αυτά που χάνεις.
Και εμείς ως μέλη συνδικαλιστικού οργάνου έχουμε υποχρέωση να δημιουργήσουμε ένα νέο υγιές, χωρίς προσωπικές επιδιώξεις συνδικαλιστικό κίνημα με επίκεντρο μόνο τον συνάδελφο. Οφείλουμε να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για να σταματήσουμε την περαιτέρω εξαθλίωση όλων μας, με έναν μη κομματικά καθοδηγούμενο συνδικαλισμό και να διασφαλίσουμε το δικαίωμα στην εργασία.
Γιατί ο καθαρός συνδικαλισμός αποτελεί βάθρο της δημοκρατίας και εφαλτήριο ανατροπών.
Εμείς τολμήσαμε, σε αντίθεση με τους αμετανόητους των υπόλοιπων παρατάξεων, που σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα, συνεχίζουν να λειτουργούν υπό την κομματική καθοδήγηση.
Με την δική σας συμμετοχή και στήριξη, πραγματικά ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε πολλά.

Με τιμή
Σωτήρης Κάμτσης

Πόσο χρήσιμη ήταν αυτή η ανάρτηση;

Κάντε κλικ από ένα έως πέντε αστέρια για να βαθμολογήσετε το άρθρο!

Μέση βαθμολογία 0 / 5. Καταμέτρηση ψήφων: 0

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής!