ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΙΚΑ-ΕΤΑΜΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, όπως αυτή καθιερώθηκε με ψήφισμα του ΟΗΕ το 1977, ως αποτέλεσμα της δράσης του φεμινιστικού κινήματος κατά τη δεκαετία του ’60. Αν και ο εορτασμός αυτός τείνει σήμερα να χάσει τα επαναστατικά και ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του και να εξομοιωθεί με επετείους όπου το ανδρικό φύλο εκφράζει τη συμπάθεια και εκτίμησή του στις γυναίκες, δε θα πρέπει να ξεχνάμε τους αγώνες των γυναικών, για περισσότερο από έναν αιώνα που οδήγησαν στη καθιέρωση της ημέρας αυτής.
Πέρα από τα παραδείγματα της αρχαιότητας, μεταξύ των οποίων και αυτό της Λυσιστράτης, στη σύγχρονη ιστορία η αφετηρία του αγώνα των γυναικών για ισότητα εντοπίζεται στον αγώνα των εργατριών της κλωστοϋφαντουργίας το 1857 στη Νέα Υόρκη, όπου μέσω οργανωμένων ταξικών αγώνων και απεργιών, διαδήλωναν για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και αξιοπρεπείς μισθούς. Η πορεία των λευκοντυμένων γυναικών διαλύθηκε βίαια στις 8 Μαρτίου του 1857, όμως έτσι γεννήθηκε το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών που οδήγησε σε πορεία 15.000 γυναίκες το 1908, με σύνθημα «ψωμί και τριαντάφυλλα» και αιτήματα για λιγότερες ώρες δουλειάς, καλύτερες αμοιβές και δικαίωμα ψήφου. Ένα χρόνο μετά, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, για να υιοθετηθεί από τη Δεύτερη Σοσιαλιστική Διεθνή της Κοπεγχάγης (1910) και την Σοβιετική Ένωση του Λένιν, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση.
Πλήθος νομοθετικών αλλαγών σε όλη τη διάρκεια του τελευταίου αιώνα βελτίωσαν την κοινωνική θέση της γυναίκας, εξισώνοντας νομικά τα δύο φύλα, υιοθετώντας μέτρα προστασίας της μητρότητας και της θεσμοθετώντας υπέρ της ελευθερίας επιλογής και των ίσων ευκαιριών. Στη χώρα μας αντιφατικά, 30 χρόνια μετά την συνταξιοδότηση της Ελληνίδας αγρότισσας και την νομιμοποίηση των αμβλώσεων, τείνει, υπό την πίεση της κρίσης των δυτικών οικονομιών, να επικρατήσει μία νέα τεχνοκρατική λογική που αντιλαμβάνεται ως ισότητα των δύο φύλων την εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης και την κατάργηση των επιδοματικών πολιτικών για τη μητρότητα, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τη σύγχρονη γυναίκα που παλεύει να βρει την ισορροπία ανάμεσα στους πολλαπλούς ρόλους που η κοινωνία της έχει αναθέσει.
Πέρα κι από αυτό όμως, στην εποχή παγκοσμιοποίησης και της επανάστασης της πληροφορίας δεν μπορούμε να ισχυριστούμε άγνοια για τις περιοχές του πλανήτη όπου εξακολουθούν να συντελούνται συστηματικά εγκλήματα κατά της ζωής ή της σεξουαλικότητας της γυναίκας, προκαλώντας αμηχανία για τα μειωμένα αντανακλαστικά που η διεθνής κοινότητα επιδεικνύει για φαινόμενα όπως το trafficing και το σύγχρονο δουλεμπόριο.
Στη φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ας μην αρκεστούμε στην ομορφιά ενός λουλουδιού. Ας τη γιορτάσουμε ως ημέρα μνήμης του καθημερινού αγώνα των ανά τον κόσμο γυναικών, κάνοντας ο καθένας μας αυτό το λίγο που μπορεί. Για τη διευκόλυνση του ρόλου που η σύγχρονη γυναίκα σύντροφος, μητέρα, κόρη, αδερφή και συναδέλφισσα καλείται να αναλάβει, προς όφελος μια αυριανής κοινωνίας με ανθρώπινο πρόσωπο και δημοκρατικούς θεσμούς.
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
